Slapend dienstverband
Sinds de uitspraak van 8 november 2019 geldt de regel van de Hoge Raad dat een werkgever op verzoek van de werknemer een slapend dienstverband moet beeindigen met betaling van de transitievergoeding. Een slapend dienstverband bestaat als de werkgever het dienstverband in stand houdt nadat de werknemer al twee jaar arbeidsongeschikt is.
Voordat dit gold, was het regelmatig zo dat een werkgever na de doorbetalingsplicht van twee jaar de arbeidsovereenkomst in stand hield omdat hij niet de transitievergoeding wilde betalen. Nu is dat dus verplicht als de werknemer dat verzoekt.
Er is slechts 1 uitzondering: als de werkgever een gerechtvaardigd belang heeft om de arbeidsovereenkomst voort te laten duren. Bijvoorbeeld als te verwachten is dat de werknemer alsnog herstelt. Financiele redenen van de werkgever zijn uitgesloten.
Op verzoek van de werknemer moet de werkgever het dienstverband eindigen en de transitievergoeding betalen. De transitievergoeding geldt tot het moment dat de twee jaar arbeidsongeschiktheid voorbij zijn.
Per 1 april 2020 kent het UWV een compensatieregeling voor werkgevers die werknemers een transitievergoeding geven na twee jaar arbeidsongeschiktheid (slapend dienstverband).
In een uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland van 19 februari 2020 (ECLI:NL:RBMNE:2020:563) oordeelde de rechter echter dat de plicht om het slapend dienstverband te beëindigen niet bestaat voor dienstverbanden die slapend zijn geworden voor 1 juli 2015. Omdat daarvoor geen compensatieregeling geldt voor werkgevers. Het is afwachten hoe er in het vervolg door rechters wordt geoordeeld.
Onze ervaren advocaat kan u bijstaan in gevallen van slapend dienstverband.
